Тәуелсіз еліміздің өсіп-өркендеу жолы, бүгінгі алған асулары және жеткен жетістіктері жайлы сөз болғанда, білім саласын өркендетіп, мәдениетті дамытуда айрықша еңбек еткен, ұлттық құндылықтарымызды сақтауда, рухани тазалықты, ұлттық сананы қалыптастыруға жан-тәнімен еңбек еткен адамдар жайлы айтуымыз керек. Бұл аға ұрпақ өкілдері өткен ХХ ғасырдың буынын бекітіп, екі жүзжылдықтың арасында көпір болды. Бұл күндері көзі тірі болғанда 102 жасқа толатын асыл анамыз Алтын Дүйсебаева бар саналы ғұмырын ұрпақ тәрбиесі мен біліміне арнаған жан еді.
Алтын апамыздың қазақ халқының «тар жол, тайғақ кешу» кезеңіне тура келген балалық шағына қарап отырып, ашаршылық, қуғын-сүргін және соғыс секілді қазақтың басына түскен небір нәубет кезеңдерді басынан өткергенін аңғарамыз. Осындай қилы кезеңдерді басынан өткергендіктен болар, Алтын апа қандай биікке шықса да қарапайымдылығын, адамгершілігін парасаттылығын сақтап, иманды ғұмыр кешті.
Алтын Дүйсебава 1927 жылы Семей облысында дүниеге келген. 1939 жылы Шымкент қаласындағы педагогикалық училишесін бітіріп, алғашқы еңбек жолын киелі Отырар өңіріндегі «Ынталы» бастауыш мектебінде мұғалім болып қызмет атқарады. Сол жылы ауыл азаматы Әметбек Нысанбековке тұрмысқа шығып, 1940 жылы ерін соғысқа шығарып салды. Адал жарының амандығын тілеп, соғыс аяқталғанша күтумен болады.
Соғыс басталғанда елдегі қартайған кемпір-шалдар мен қыз — келіншектер барлық ауыртпалықты бірге көтерді. Алтын Дүйсебава да ауыртпалықты аз көрген жоқ. Қаршадай кезінен колхоздың жұмысына жегілді. Таңның атысынан күннің батысына дейін дамыл көрмеген кездері көп болды.
Соғыс кезінде тылдағы еңбекке араласа жүріп, «Ынталы» колхозында есепші, балабақша меңгерушісі болып та қызмет атқарды.
Жұбайы Әметбек Нысанбеков елге аман-есен оралған соң Жамбыл атындағы орта мектепке мұғалім болып ауысады. Осы білім ұясында ұстаздық ете жүріп талапты жас маман жоғары білім алу керектігін түсініп, Шымкент мұғалімдер институына химия және биология факультетіне құжат тапсырып, оны ойдағыдай бітіріп шығады.
Жамбыл атындағы орта мектебінде химия-биология пәнінің мұғалімі болып 40 жылға жуық жемісті қызмет атқарды. «Ауданның үздік пән мұғалімі», Ол Республика оқу министрінің бұйрығымен «Қазақ ССР -нің Еңбек сіңірген мұғалімі», «Білім саласының озық қызметкері», «Қазақ ССР-нің Құрмет грамотасы», «Лениннің 100 жылдығы», «Ауданның Құрметті азаматы» сынды атақтары мен медальдарына ие болып, облыстық дәрежедегі дербес зейнеткер атанды. Батыр ана 1992 жылы құрметті еңбек демалысына шықты.
Асыл ана Алтын Дүйсебава 72 жыл ғибратты ғұмыр сүріп, 1995 жылы мәңгілік қайтпас сапарға аттанды. Жұбайы «Ұлы Отан» соғысының ардагері Әметбек Нысанбековпен бірге 3 бала төрт қызды тәрбиелеп өсіріп, олардан көптеген немере — шөбере сүйді. Ұл-қыздарының барлығы да жоғары білімді қызметкерлер болып, бүгінде зейнеткерлік демалысқа шыққан.
«Ауылында дана қартың болса, жазылып қалған хатпен тең»,- деп кемеңгер халқымыз атап айтқандай, өз дәуірінің тірі шежіресі атанған аяулы аналарымыз шын мәнінде баға жетпес қазыналарымыз.
Бәріміздің де өткеніміз, тереңнен нәр тартқан тамырымыз бар. Өткенді бағалай отырып ғана келешегімізді болжай аламыз. Ортақ құндылықтарымызды бірге іске асыра отырып, біз Отанымыздың тәуелсіздігімен тұрақты нығайту жолындағы ұлы істерді жалғастыра аламыз. Өткенді құрметтесек, келешегімізге жарқын жол ашқанымыз.
Иә, ұлағатты ұстаз, Батыр ана, еңбек ардагері Алтын Дүйсебаваның ғибратты өмір жолы артынан ерген шәкірттері мен жастар үшін өнеге болып қалатыны сөзсіз. Өзінен тараған ұрпақтары бұл күнде әкеден алған тәлімін, анадан жиған тәрбиесін өз ұрпақтары бойына сіңіруде. Ұрпақ сабақтастығы деген осы болар.
Азат Әмірбек.